Peter Positief Test ‘positief’ op COVID-19
Een virus wacht niet op een uitnodiging om binnen te dringen, het komt gewoon binnen.
Eerlijk gezegd zat ik daar niet op te wachten.
Beetje voorgeschiedenis!
Hoe strak ik ook de Corona-maatregelen respecteerde, om mij te beschermen tegen een positieve COVID besmetting, op woensdag 16 september 2020, verkreeg ik een positieve Coronatest. Ik had al een eerste test op vrijdag 11 september 2020, daar mijn man, Dado Garcia, een positieve resultaat verkreeg op donderdag 10 september 2020, van een swab-test die op dinsdag 08 september 2020 werd genomen. Dado had deze Corona-test in voorbereiding op zijn operatie, die zou plaatsvinden op donderdag 10 september voor het weghalen van een brughoektumor in zijn hoofd.
Ja, je leest het goed. Weghalen van een brughoektumor. We hadden dus al enkel maanden een rollercoaster van emoties met het toeleven naar deze operatie.
De resultaten van de test van Dado, kwamen echter een stuk later binnen op de dag van zijn operatie (10/09/2020) en ondertussen had de hoofddokter al besloten om de operatie reeds te starten. Een positieve COVID-19 test was hoogst onwaarschijnlijk, dacht ze. Minder goed nieuws uiteraard, maar het positieve aan de vertraging van de resultaten was, dat de operatie ondertussen succesvol had plaatsgevonden. De brughoektumor is succesvol en volledig weggehaald. Er waren totaal geen complicaties.
Hij testte wel COVID Positief! Een neveneffect waarop we niet gerekend hadden. Wel geen neveneffect van de operatie uiteraard, maar zeker niet aangenaam om te vernemen. Het was het eerste dat hij vernam bij het ontwaken op de intensive care. De manier waarop was zeer onbedachtzaam. Het had professioneler geweest om eerst te vragen hoe hij zich voelde en daar een antwoord op te krijgen, om dan te vertellen dat hij COVID-positief is getest.
Het betekende ook, dat ik Dado niet mocht zien op de intensive care (COVID patiënten) en tevens ook later niet in zijn kamer. Geen bezoek. Ik kon hem aldus helemaal niet ontmoeten tot dat hij uit het ziekenhuis zou ontslagen worden. Gelukkig zag het ernaar uit, dat hij op maandag 14 september 2020, het ziekenhuis zou mogen verlaten. We hadden zelfs voorzien, dat ik bij op zijn kamer zou blijven overnachten. Dat verliep allemaal anders dan gepland. Ik thuis en hij in het ziekenhuisbed. Een meevaller was dat hij asymptomatisch was voor Corona. Hij had dus geen enkele COVID-19 symptomen. Het zou zijn herstel enorm belemmeren. Flinke meevaller. Ondertussen is Dado zoals voorzien op maandag 14 september thuis. Onze hereniging was een meer dan zalig gevoel.
Mijn COVID-19 swabtest.
Zoals ik eerder heb vermeld, had ik een test op vrijdag 11 september 2020 in de voormiddag. De test werd afgenomen op de spoedafdeling van hospitaal Saint-Pierre te Brussel rond 08.00 u.
Daar hebben ze een testlabo voorzien in tenten. Bij de registratie moest ik mijn huisarts opgeven. Daar ik nooit ziek ben, heb ik ook geen huisarts. De verpleger vroeg mij om vervolgens te bellen naar het verkort nummer 1710, om een huisarts toegewezen te krijgen. Ze hebben een naam van een huisarts nodig en telefoonnummer in hun computersysteem, alvorens men een COVID-test kan uitvoeren. Op maandag 14 september 2020, kreeg ik een negatief resultaat van de swab-test binnen. Erg bijzonder, daar ik zeer nauw contact had met Dado tijdens de dagen voor zijn operatie. Natuurlijk wel een opluchting. Ik begon mij echter niet zo goed te voelen, doch schonken we daar weinig aandacht aan. We zaten, sinds die maandag samen in quarantaine thuis.
Een tweede test werd negen dagen later aangeraden. Deze werd dus gepland op maandag 21 september 2020. In de loop van de week begon ik meer en meer symptomen te vertonen. Vooral enorme spierpijnen. Net zoals bij een zware griep. Tevens een lopende neus en een opmerkelijke hoest en vooral een immense vermoeidheid. In theorie, wanneer je in contact bent gekomen met een persoon die positief getest is, moet je na een eerste negatieve test, je tussen min. 5 á max. 9 dagen terug laten testen. Daar ik me zo ellendig voelde, liet ik de tweede test al uitvoeren op woensdag 16 september 2020. Er werd ook een bloedafname gedaan voor een ‘sars cov 2’ bloedanalyse. Resultaten werden verwacht op vrijdag 18 september of eerder.
Vrijdag 18 september 2020. Resultaat van de tweede swab-test. Positief!
Totaal niet onverwacht, daar ik zo veel symptomen vertoonde. Het kon toevallig gewoon griep zijn, daar mijn eerste test negatief was. Doch met Dado COVID positief te testen en ik, die na de incubatietijd COVID-symptomen begon te vertonen, wees alles erop dat ik positief op Corona zou testen. Ik had enkel geen koorts en geen smaakverlies. Voor de rest had ik zowat alle COVID-19 symptomen. Spierpijnen, lopende neus, hoesten, diarree, hoofdpijn, maar vooral een immense vermoeidheid. Ik sliep zo’n 14 tot 16 uur per dag en voelde me dan nog moe. Een lichte inspanning en er was nood om terug te rusten.
Dezelfde dag werd ik opgebeld door het ‘COVID-19 Track & Trace Center’. Dit Corona contact center, blijkt ultiem te werken om mensen op te bellen, na het doorkrijgen van een positieve test.
De persoon nam uitgebreid de tijd om vragen te stellen en inlichtingen te geven. We stelde samen ook een lijst van contacten op. Mensen waarmee ik de laatste dagen in nauw contact mee kwam. Plaatsen waar ik naartoe was geweest. Vervoersmiddelen die ik gebruikt heb, enz … De persoon nam ook tijd om te luisteren naar mijn opmerkingen en vragen. Hij was vooral ook eerlijk.
Een van mijn vragen was onder andere:
“Hoe kan ik besmet geraken als ik altijd een mondmasker draag, zodra ik mijn woning verlaat.”
Mijn handen meer dan regelmatig was en de ‘social distancing’ van 1,5 meter respecteer?” Hij antwoordde dat nog niet alles duidelijk is over Corona. We zijn bijvoorbeeld helemaal nog niet zeker of een mondmasker weldegelijk werkt voor het vermijden van een besmetting. Of althans de meeste mondmaskers die gebruikt worden. Door te praten, niezen, hoesten, gewoon ademen, verspreiden we minuscule kleine waterdeeltjes, die niet zeker tegengehouden worden door de meest gedragen mondmaskers. Er zijn al studies en wellicht zal een mondmasker de kans op besmetting wel verlagen, maar in hoeverre ze effectief zijn, is totaal nog niet gekend.
Zo had ik nog wel meer vragen. Vragen waarmee iedereen vermoedelijk mee te kampen heeft en onopgelost blijven. Het nieuws in de media frustreert me wel eens. Mijn huidige mening, ondanks mijn eigen COVID-19 positief zijn, dat me heel wat parten speelt, is dat de virologen die de regering bijstaan met raad, zelf niet helemaal goed weten hoe en wat te adviseren. Ze nemen het zekere voor het onzekere, maar zouden na verloop van tijd wel eens in de spiegel moeten durven kijken. Ik lees heel veel andere opinies en vraag me soms weldegelijk af of ze hun uitspraken, die ze eerder deden, later kritisch bekijken of deze wel juist waren.
Het is niet makkelijk op toe te geven dat men wel eens niet de juiste raadgeving de wereld heeft ingestuurd. Laat staan de bal volledig mis sloeg. Ik volg hun verder op in de media. Hun Twitter en social media optreden. Het is moeilijk voor mij om kritiek op hun te uiten, daar ik ze persoonlijk ken. Ik besef ook dat hun situatie niet makkelijk is. Ik heb hier en daar wel mijn bedenkingen. Ik volg ook de opinies van de anderen. Laat zeggen de tegenpartijen, maar daar gaat mijn blog niet over. Wel over het bewustzijn verhogen voor COVID-19.
Mijn Corona ziekteverloop.
Het verbeterde de komende dagen niet. Het weekend door. Slapen, slapen, slapen en vooral veel spierpijn. Deze kon ik wel onderdrukken, met voldoende Dafalgan te nemen. Woensdag 23 september 2020, was mijn slechtste dag. Ik kreeg ook pijn in mijn rechter long . Zo pijnlijk, dat ik overwoog om naar de spoed te gaan. Ik vulde een opvolgingsformulier in, dat ik verkreeg via SMS 8811. Een platform waarop ik ingeschreven ben door het contactcenter, met als doelstelling makkelijk een update te kunnen doorgeven aan de huisarts.
Moet ik ook rekening houden met mijn HIV-plus status?
Misschien hoor ik daardoor bij een zekere risico groep? Alhoewel mijn CD4 cellen goed zijn (immuunsysteem) en mijn viral-load ondetecteerbaar en mij eigenlijk een gezond mens maakt met een chronische ziekte die onder controle is. Ik voel en ben gezonder dan de gemiddelde mens. Ik bracht ondertussen wel mijn HIV behandelde arts op de hoogte van het Tropisch Instituut te Antwerpen. Hij maakte geen zorgen. Rusten is de boodschap en verder geen speciale andere maatregelen ten opzicht van personen die zonder HIV leven. Mijn HIV is onder controle. Geruststellend om te horen, al was ik me daar zelf al wel van bewust. Ik neem me wel voor, om na dit Corona-avontuur, een specifiek bloedonderzoek te laten verrichten, om mijn immuunsysteem te controleren en ofdat mijn ‘viral load’ nog steeds ondetecteerbaar is. Wel erg belangrijk in mijn situatie als discordant koppel.
Een uur later, na het invullen van het opvolgingsformulier, belde de huisarts mij al op. Nota bene, vanuit haar verloflocatie. Ze overliep samen met mij nogmaals mijn klachten en schreef mij nadien een scan van de thorax (longen) voor. Dit patiënten opvolgingsplatform blijkt zeer zorgvuldig te werken. Ik ging naar de spoeddienst van hospitaal Saint-Pierre te Brussel. Registratie bij het onthaal van de spoeddienst met het voorschrift. En dan in wachtzaal één, om nadien een triage-onderzoek te laten uitvoeren voor verdere opvolging en onderzoeken in het hospitaal. Effectief een beetje later, naar een COVID-afdeling voor verdere onderzoeken en ik dacht ook voor de scan van mijn longen. Ik moest mijn bovenlichaam ontbloten. Kreeg een blauw jasje aan (zie foto) en moest op een bed gaan liggen. Een catheter werd in mijn rechterarm aangebracht. Bloeddruk werd genomen. Een vingerknijper bekend als saturatiemeters in de medische sector, die het zuurstofverbruik in je spieren meten. Ik stelde veel vragen. Ik doe dit altijd uit nieuwsgierigheid en gewoon om te weten wat ze met mij aan het doen zijn.
Kostprijs van swab-testen en bijkomende onderzoeken?
Wanneer men mijn kamer binnen kwam, was het behandelend personeel steeds gekleed in volledig ‘Corona-proof’ uitrusting, alsof ze een maanwandeling zouden gaan maken. Telkens ze de kamer verlieten, ontmantelde ze zich volledig en gooide ze de totale uitrusting weg. Dat deed me realiseren, wat dergelijk onderzoeken wel niet kosten voor de maatschappij. Mijn bewustzijn over dit onderwerp kwam wederom naar boven. Het is zoals onze HIV medicatie, die totaal door de ziekteverzekering wordt terugbetaald. Dankbaar voor ons Belgisch ziekteverzekeringsysteem.
Ik dacht tevens aan het artikel in De Morgen over de kost van een swap-test en dat alle Coronatesten in België ons ongeveer 1,4 miljoen euro per dag kosten. Ik hoop dat we met z’n allen hierbij stilstaan en Corona niet te onpas gebruiken. Mijn ziel is zuiver. Eerlijkheid begint met eerlijk zijn ten opzichte van jezelf.
Na drie uur wachten. Liggend op een bed, kreeg ik te horen dat ik naar huis mocht. De bloedonderzoeken waren goed. Ik was verbaasd. Prima en fijn dat de bloedonderzoeken goed waren, maar wat met mijn pijn aan de longen. Ik heb geen scan gehad van mijn thorax om mijn longen te onderzoeken. Ik had daar toch een voorschrift voor? Dat was tevens ook de hoofdreden van mijn bezoek aan de spoed? Mijnheer, u mag beschikken. Alle bloedonderzoeken zijn prima. We sturen de resultaten naar uw huisarts. U mag, (lees: moet) naar huis. Ik ben uiteraard naar huis gegaan, zonder CT-scan van de thorax, daar er geen andere oplossing was. Aandringen bleek niets uit te halen.
Verder verloop van mijn toestand.
De dagen daarop bleven de symptomen. Mijn huisarts kon ik niet bellen, daar zij tot en met zondag 27 september op verlof was. Ik sliep vele uren per dag met oog op beterschap. Mocht het verergeren, kon ik mij altijd terug aanbieden op de spoed van het ziekenhuis. Het hoefde gelukkig niet. Symptomen begonnen te verminderen gedurende het weekend. De vermoeidheid bleef echter heel hoog en de spierpijnen verdwenen niet en de hoest bleef zich manifesteren. Wel beterschap met de lopende neus, geen hoofdpijn meer, geen diarree, enz … De lichte longpijn in mijn rechter long, moeten we ook blijven opvolgen.
Maandag 28 september. Eindelijk kan ik mijn toegewezen huisarts telefonisch terug bereiken. Tijd voor grondig overleg en te beslissen wat te doen. Ik had op zondag tevens terug het opvolgingsformulier ingevuld, dat je verkrijgt via SMS 8811 van het patiënten opvolgingsplatform. Op die manier was zij al op de hoogte van de blijvende symptomen. Hoge vermoeidheid, doordringende spierpijnen en de ostentatief blijvende hoest. Deze symptomen duiden er op dat het lichaam nog probeert covid-19-antilichamen aan te maken. Rusten blijft dus de boodschap. Spijtig genoeg impliceert dat ook werkonbekwaamheid. De huisarts adviseert, met nadruk, om niet licht om te springen met Corona. Eens het virus in het lichaam is, moet je het ook volledig uitzieken. Als men vervalt en het Corona-virus terug de bovenhand krijgt, zijn de symptomen wellicht veel erger, dan juist na de incubatietijd van het virus.
Deze week gaat het al een beetje beter met mij. Ik slaap nog steeds gemiddeld 14 uur per nacht. Spierpijnen verminderen. Het is vooral die aanhoudende vermoeidheid die parten speelt en die erop wijst dat het nog helemaal niet over is. De blijvende pijn in mijn longen, moet ik nu wel effectief verder laten onderzoeken. Ik neem vandaag hierover terug contact op met mijn huisarts. Vermoedelijk moet zij er op staan om weldegelijk een scan van de thorax te laten uitvoeren.
Vaccin voor een virus!?
Na veertig jaar onderzoek naar een vaccin voor het HIV virus, is er nog altijd geen vaccin. Wellicht omdat het HIV virus veel complexer is dan alle andere virussen die we kennen en het COVID-19 virus. We moeten er wel van bewust zijn, dat het vinden van een vaccin voor een virus een hele uitdaging is. De huidige vaccins tegen de griep zijn ook maar voor 40% effectief en hoe lang bestaat de griep al niet. Virussen muteren bovendien ook nog eens. Het maakt het extra moeilijk. Groepsimmuniteit opbouwen is wellicht de oplossing, maar dat gaat ook helemaal niet snel. Wat ik met deze paragraaf wil bewust maken, is dat we met virussen zullen moeten leren leven. Verder onderzoek is zo belangrijk.
Wereldwijde HIV cijfers liegen er niet om: (Cijfers bekend gemaakt in juli 2020 door Unaids)
- Aidsdoden sinds begin van de epidemie: 32,7 miljoen
- Aidsdoden in 2019: 690.000
- Aantal mensen met hiv: 38 miljoen
- Aantal nieuwe infecties in 2019: 1,7 miljoen
Corona-virus treft ieder van ons en eist een collectief bewustzijn:
COVID-19 treft ons allemaal en we zullen er met ons allen door moeten. Met deze blog wil ik zeker het bewustzijn voor het Coronavirus ondersteunen en virussen in het algemeen.
Want Corona pandemie is er momenteel. Er waren er al meerdere voorheen en er zullen er nog komen.
Hieronder een lijst met de belangrijkste moderne influenza-pandemieën:
- Russische griep (1889-1890)
- Spaanse griep (1918-1920), wereldwijd, met 500 milj. zieken en 20 tot 100 miljoen doden.
- Aziatische griep (1957) met een miljoen doden.
- Hongkonggriep (1968) met 700.000 doden.
- Mexicaanse griep (van 11 juni 2009 tot augustus 2010) met ten minste 13.763 doden
Huidige pandemieën:
Coronapandemie – Op 11 maart 2020 stelde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) officieel vast dat de uitbraak van het SARS-CoV-2 virus tot een pandemie heeft geleid.
Eind september 2020 waren er wereldwijd 1 miljoen mensen aan de pandemie overleden.
En zeker niet te vergeten! Hiv/aids – Hoewel de WHO de term ‘wereldwijde epidemie’ gebruikt om hiv te beschrijven, gebruiken sommige wetenschappers de term ‘pandemie’. HIV kent al een voorgeschiedenis in het jaar 1930 en eerder, maar de ziekte stak effectief de kop op als epidemie, eind jaren 1970, begin jaren 1980. Aantal doden sinds begin van de epidemie: 32,7 miljoen
Tot slot
Gelukkig zal het zich voor mij beperken tot enkele weken verplichte rust en werkonbekwaamheid, zonder blijvende gevolgen. Er zijn mensen die er veel erger aan toe zijn. Fijn dat er ook een hoop mensen zijn, die asymptomatisch Corona doormaken en nergens last van hebben. Immuniteit bouw je blijkbaar maar voor een korte tijd op. Als men antilichamen heeft aangemaakt, blijk je slechts voor drie tot vier maanden immuun te zijn. Nadien kan je weer terug besmet worden met COVID-19. Een gouden tip om dus na mijn herstelperiode me nog beter proberen te beschermen om een mogelijk herbesmetting met COVID-19 te voorkomen.
Ik volg omwille van mijn HIV-besmetting sinds augustus 1995 (25 jaar), vele studies van het Tropisch Instituut van Antwerpen op en van de topviroloog Peter Piot. Hij is in maart 2020 zelf ook besmet geweest door het Coronavirus. Zijn verhaal kan je hier lezen: “Topviroloog Peter Piot zelf getroffen door het Coronavirus” Als Peter Positief, probeer ik het positiever te bekijken dan Peter Piot. Zijn uitspraak in het artikel: “Zonder vaccin zullen we nooit meer normaal kunnen leven” lees ik liever niet. Als je weet dat het ontwikkelen van een 100% werkend vaccin voor een virus haast utopie is.
Laten we hopen dat deze Coronacrisis zo vlug mogelijk voorbij mag zijn of althans onder controle. Leef in het NU en probeer dat te doen zonder te veel angsten.
Positieve groeten,
Peter Positief
Peter Dombret 